Een week door het Centraal massief

15 mei 2016 - Lézan, Frankrijk

Gezien we de voorbije week geen internetverbinding hadden (soms wel beloofd, maar werkte niet), volgt er hier een verslag van een weekje door het Centraal massief.

In Renaison overnachten we in een hotel waarvan de gastvrouw enorm vriendelijk is. We mogen onze fietsen in de garage plaatsen, fietszakken die we niet nodig hebben mogen we in een ruimte achter slot plaatsen en ze helpt ons nog eens met de nodige fietszakken tot aan onze kamer te brengen. Ook al hebben we die dag een rustige fietsdag gehad, slapen doen we weer goed. ’s morgens staat er ons direct een klim naar het stuwmeer van Renaison te wachten, daarna stijgen we gestaag naar een 900m hoogte. De uitzichten zijn prachtig. Hier en daar zien we lager gelegen de weg die we eerder opgereden hebben. Een leuke afdaling krijgen we cadeau :-). Om onze eindbestemming van die dag te bereiken moeten we nog een paar pittige klimmetjes doen en voelen het in ons benen, het gaat wat moeizamer, maar we geraken tot aan de camping aan Noirétable. Gelegen aan een meer, maar we kunnen er niet echt van genieten, want eens ons tent staat begint het te regenen. Al vanaf het vertrek in Noirétable is het stevig bergop en hebben we de wind ook tegen ons ;-). Maar al het gezwoeg wordt beloond met een zalige afdaling met mooie uitzichten over het dal. We kunnen bijna uitbollen tot aan onze kamping in Ambert. Ook in Ambert spoken we weinig uit dan eten, douchen en gaan slapen, want de weergoden zijn ons slechtgezind. Maar als we opstaan is het wel gestopt met regenen en beginnen we met volle moed aan de nieuwe fietsdag. Maar blijkbaar zijn onze benen vandaag niet zo goed..rustig fietsen we vooruit. Onze middagpauze nemen we aan het pleintje voor de kerk in Dore-l’eglise, maar voor we dat kunnen oprijden, moeten we opzij gaan voor een kudde koeien die terug naar de wei gaan. Op het einde van de dag staat ons nog een stevige klim naar La Chaise-dieu te wachten, beetje bij beetje gaan we naar boven tot 1080m. Dat we de 1000m in hoogte hebben overschreden maakt ons wel wat trots. Net voor we La Chaise-Dieu binnenrijden huppelt er nog vrolijk een eekhoorn voor ons op de weg. Normaal gingen we nog verderrijden maar onze kaars is uit en we beslissen om in La Chaise-Dieu te blijven. We zoeken de kamping op, maar blijkbaar is deze nog gesloten. Uiteindelijk vinden we nog een overnachting in een hotel vlak naast het abdij van La Chaise-Dieu. Ook hier zijn de gastvrouw- en heer heel vriendelijk, weer helpen ze ons met onze fietszakken, want onze kamer is op de derde verdieping gelegen ;-).  De dorpskern rond de abdij is heel pittoresk en hier en daar zien we nog een monnik rondlopen. Vanuit La Chaise-dieu is het heerlijk afdalen naar Le Puy en Velay. We komen dan ook vroeg aan, tegen 1h, in Le Puy met als doel de stad wat te verkennen en zo een beetje een rustdag te hebben. Er is een kamping in het centrum waar we onze tentje opzetten. Onze tent is nog maar net gezet of de hemelsluizen gaan open en de regen valt er met bakken uit en dit voor de rest van de dag. Ipv de stad te verkennen, doen we onze was :-) en rusten we wat uit. Na een dagje heerlijk afdalen komt een dagje -heerlijk- stijgen. We volgen een oude spoorlijn die nu dienst doet als fiets- en wandelpad. Deze stijgt lichtjes en we moeten ook door 5 tunnels rijden, de ene al wat korter dan de andere. De eerste van de dag die door de tunnels gaat, moet het licht aan steken, bij 3 van de 5 waren wij dat. Na de spoorlijn stijgen we verder op kleinere wegen en worden we getrakteerd op mooie uitzichten. Om onze kampeerplaats in Goudet te bereiken mogen we onze benen rusten en dalen we terug af. Volgens het boekje dat we volgen zeker de moeite owv het landschap, wel we moeten hun gelijk geven. Tijdens de 3 km afdaling zijn we wel 5 keer gestopt om te genieten van al het moois. Tentje beneden in het dal opgezet en omringd door de bergen. Met voor ons op de ene flank een kudde schapen en achter ons passeerde er een kudde koeien die terug op stal moesten gaan staan. En op een gegeven moment boven ons een straaljager die zo laag vloog dat we de piloot bijna zagen zitten en dachten dat ie tegen de rotsen ging vliegen (alleszins het scheelde niet veel). Vrijdag de 13de, onze laatste dag doorheen het centraal massief en we gaan tot het hoogste punt van onze route klimmen (1242m). We vinden het alletwee wel spannend. Het fietsen verloopt vlot en de route brengt ons weer door mooie landschappen. Het enige jammer is dat het weer ons in de steek laat, hoe langer we onderweg zijn, hoe harder het begint te regenen, te waaien en hoe kouder het wordt. Tegen een uur of 1 zijn alle beklimmingen achter de rug en besluiten we bij de volgende stad een warm bedje op te zoeken. We kunnen helemaal uitbollen dat aan Langogne en als twee verkleumde waterkiekens komen we bij ons hotel. De warmte doet deugd. Gisteren moesten we tot La Bastide fietsen en daar begint een afdaling van 40 km :-). Volgens het boekje is daar ook de poort naar het zuiden, de warmte. Weeral moeten we ze eens gelijk geven. We zijn nog maar net aan de afdaling begonnen of de grijze hemel trekt helemaal open en daar is de zon. Tijdens deze afdaling komen we ogen te kort. We krijgen zoveel moois te zien. Het voelt aan als een beloning voor het klimmen en het slechte weer van de voorbije week. Tijdens onze rit hebben we ook even tussen de schapen door moeten rijden, de beestjes gingen mooi aan de kant voor ons en zijn we twee slangen (wel kleintjes, maar toch) gezien. We zijn ook nog een koppel fietser tegengekomen die vanuit Barcelona naar hun thuis ergens in Duitsland aan het fietsen waren. Zij hadden dus een beklimming van 40 km voor de boeg, zijn wij blij dat wij in de andere richting konden fietsen :-). We hebben ons tentje weer bovengehaald en geïnstalleerd op een heel gezellige kamping in Le Vans. Het Centraal Massief gaf ons soms wel pittige klimmetjes en het weer zat wel tegen, maar het was oh zo mooi. Vandaag voerde de route ons via kleine wegen tot in Lézan. Was rustig fietsen, het goede weer zal er ook wel iets mee te maken hebben :-).

Geniet van jullie verlengde weekend!

Foto’s

4 Reacties

  1. Tante Dette en nonkel Bert:
    15 mei 2016
    Het weer zit jullie blijkbaar niet mee :(
    Had nog zoveel mooier kunnen zijn als het zonnetje zich had laten zien. Zo'n tocht maakt jullie alleen maar sterker. Echte doorzetters! Kan alleen maar beter worden ( het weer )
    Genieten... dat moeten jullie vooral doen!
    Groetjes xx
  2. Mama de boem:
    16 mei 2016
    ONGELOOFLIJK wat jullie al gepresteerd hebben in weer en wind! Ik duim voor goed weer voor de rest van jullie trip. En geef toe, jullie genieten nu des te meer van het zonnetje nu jullie aan de lijve ondervonden hebben dat het ook anders kan. Mooi landschap, spannend om jullie te volgen! Dikke kussen en dikke knuffels en GENIETEN hé
  3. Iris Bruggeman:
    19 mei 2016
    Hey meiden, goed bezig daar! Straffe toeren! Geniet nog ten volle van de natuurpracht en elkaar, en regelmatig zonnedansjes doen ;-). liefs!
  4. Peggy:
    19 mei 2016
    Hey dames goed bezig. Ik ben enorm onder de indruk van jullie prestatie. Neem een lekkere punt op zijn tijd dat is goed voor de spieren! Zet um op!
    xPeggy